ONLAR BİZE GÜLÜMSÜYOR
RAPTOR

NAKARAT
Bu hayattan gidenlere bir bak, onların hepsi gülüyor,
Bu hayatta verdikleri nasihat, dünya yine, hep dönüyor,
Bu hayattan gidenlere bir bak, onlar bize gülümsüyor,
Bu hayatta çektiklerine inat, hangisi bize kâr kalıyor.

VERSE 1
İçimde yaşadığım depremlerle buradayım,
Her sallantıda hep aynı şeyin korkusu,
Sen neymişsin be abi? Bunca sene bana hep kabus oldun,
İçimde çıldıran o çocukların coşkusu.

Sen hiç gördün mü söyle, maruz kaldın mı?
Tek gözle görmeye ve tek ayakla yürümeye,
Kafanı kaldırıp da bir kere bak o gökyüzüne,
Anla halini, ihtiyacın var mı kimseye?

NAKARAT
Bu hayattan gidenlere bir bak, onların hepsi gülüyor,
Bu hayatta verdikleri nasihat, dünya yine, hep dönüyor,
Bu hayattan gidenlere bir bak, onlar bize gülümsüyor,
Bu hayatta çektiklerine inat, hangisi bize kâr kalıyor.

VERSE 1
Sebep mi yoksa sonuçlar mı önemli?
Bu ikilem insanın içinde durduğu vakit çok tehlikeli,
Uykusuz geceler, uykusuz saatler bekler beni,
Şüphesiz mahveder ki çözemeyince problemi.

Her insanın yok mudur geleceğe dair kaygısı,
Birazcık olmalı zamanın geçmişe saygısı,
Gidenlerle beraber o bulutlara uzanmak için
Biraz acı, biraz gözyaşı bu kalbin ihtiyacı.

Git! Etrafındaki hiçbir şeyi düşünme,
Bakma onlara, seni en iyi sen tanırsın.
Yalınayak cam kırıkları ayaklarına batsa da,
Yüreğin zarar görmemişse engellerini atlatırsın.

Yalan bu hayat, her duyduğuna inanma,
Aldanma çevrende gördüğün o sahte ışıklara,
Eğer içinde bir gram merhamet ve sevgi varsa,
Hiç düşünme uzanırsın o tertemiz yarınlara.

NAKARAT
Bu hayattan gidenlere bir bak, onların hepsi gülüyor,
Bu hayatta verdikleri nasihat, dünya yine, hep dönüyor,
Bu hayattan gidenlere bir bak, onlar bize gülümsüyor,
Bu hayatta çektiklerine inat, hangisi bize kâr kalıyor.