Nef'i

[linotip]

   Yasak Bal Gibi Tatlıdır
Hırsızlar gelip yorgan çarşaf neyin alayını yaktırır
Cambazlar gelir urgan üstü seni dansa kaldırır
Hakkından gelip hasmın yan yatsan onun intikam hakkıdır
Dinimden değil asla kin ‘’yasak’’ bal gibi tatlıdır
Alın yazın, diyin ki nef bi serkeş. Asın
Kalın yazın ki silmesin bayan, terli bahtım
Dedim ki ‘’gitmeyin’’ bittin hatta
İdareten cebimde düşle, düştüm tahttan
Gün geçer genelde akşam benle akran
Güç geçer siyahî zindan edince hasta
Zor seçer kulaklarımda bitti şarkısı
Kat etti çölleri susup aşkı Belkıs’ın
Haklısın uzun yolum var sokaklarında Sahra
Halim yok hayli bitkinim gözlerimde kan var
Hâkim yok halin harap gözümde de tütsen
Son bir arzunuz bayan
Asın lütfen!



Boş yere sürün bu toprağı lütfen
Nadas da kalsa bi nebze
Dört mevsim yağmur alsa neyse
Fide vermez nede sebze
Zelzeleyle tembele tehdit savuranların aklına insem
Oyalanmadan hakkımı böl sen
Kazma kürek kapıp aşağıya insem
Bitiversem
Esince yaprakları kül eden alev nefesinle harabe ney
Yar dudaklarında mey ben
Yangının yakar canım yar
Sen gül eğlen
Benim kavrulur bahçem
Sen gül kırmızı kan ben
Kafeste yatalak sisli her ciğer bekler o kanseri
O okun battığı her kalp yaralı bekler o mehlemi
Bezmiş güzele bulunmaz dizeleri inci yapıp boynuna taksan boş
Kestim ayağımı o işlerden ben geçeli hayli
Dilsizler gelip fısıldarken kulaklarını patlatır
Cellatlar gelir urgan üstü seni raksa kaldırır
Dinimden değil asla kin ‘’yasak’’ bal gibi tatlıdır. 

[linotip]

Soğuk Servis Et   ( FOLYO )
      -verse 1 -
Kopar gibi atar bu kalbim
Mahpus kafeste kalmış
Kumbaramda boş içimde boyuna sar
Dumanla mesajım almış elini sallayan bi şef var
Beni bi kollayan ve birde kovalayan var
Yolum uzun taşıtta yoksa ben yalın ayak yayan
Yıllık anılar toplanıp garip bi koku yayar
Folyonun içinde toplanıp zaman yanar
Alevle bezeli saçları oyup ta koynumu yatar
Karanlık aşinadır adım ilaçtır herkese
Narin olduğundan hep kırıldı bitti her neşe
Bari geçmeden bi uğra bittim nerdeyse
Bitap halde volta hali haktır her keşe
Kullan harca parça parça et bölüştür kardeşe
Büyük bi mermi yer olur onur delik ceket
Küçülmüş her bi yer
Duraksa esti yer
Koşunca aktı ter alından silsin kirli eller


    —verse 2-
Dar sokaklar, ince çizgi pis yüz hatlar
Hep hesap var
Çek senetle yat ve katlar
İnatla patlar soğuk demir tabanca
Ulan be fettan yat zıbar be iblis hep kan emerse
Gün batar ya gün dönerse
Çetrefilli sözler hep ezik kalır nedense
Ve bense harbe oturup darba geldim
Çarkı deldim kalemlerimle kelle serdim
Hizaya geldi
Ezanı şahikayla daima rap imle adeta cengin içine gark olan bi cengâver misali
Yorgun ve terli
İdareten mi geldi icap et en mi?
ticareten mi cübbe taktı hoş soyun torunları
Düğümlenirse dert keser solukları
Boğaz rakıyla mayhoş oldu çok çakırların
Nahoş oldu tavrı sarhoş oldu baldan çok dudak.

                                 -NAKARAT-
Aklımın ucunda yalpalar çok şahıslarım benim
Gölge etmesin yeter sıkıştır tembih et
Kaynar halim her boğazdan geçmez elbet beyim
Soğuk servis et beni soğuk servis et                             

[linotip]

Kumarbaz Katil

Nef'i verse-

Bulandı elleri kana
Karardı kalbi kana kana seyre daldı resmi
Tablonun boyası para
Karardı gözleri dolandı kabzaya eli
Baktı ömrü hep sefillik hep bi muhtaç hep bi aç
Onca yıldır imrenirdi pis kokan bu lüks hayata
Sonunda gitti soydu villayı
Çekti vurdu zengini
Beyni tilkilerce yenmiş bir adamdı katil
Üç çocuklu pek çelimsiz bir babaydı katil
Döndü sandı şansını hayran oldu aklına
Bir yıl kadar dolandı saklanıp ta gölgelerde
Soğukta titreyen bi yerden evde aldı sonra
Amma gördü tüm kilitler hiç açılmıyor parayla
Ocakta tütmeyince dadandı zarlara
Hastalandı ömrü bitti çuhada
Kumarbaz oldu battı en derin batakta
Berbat olmuş halde kalktığı yataktan
Bileklerinde paslı bir demirle yattı ranzaya
Mahkum oldu kırk sene tam altı farklı suçtan
İşte şimdi muhtaç oldu kilit mahpusta.


Raffi verse –

Ne yapmalıydım peki nef.i
Aç sefil buruk gönül
Isınmak için yoktu kömür
Böyle geçti ömür
Farkındaydım hayli boktandı çıkış noktam
Hiçbir farkım yoktu yaydan çıkan oktan
Kumara başladım zamanla uzaklaştı ulaştıklarım
Gerisi altı metre kare dört duvar
Eksenimde bir umut ve birde çaresizliğim var
Sonrasını bilirsin bulanık sular
Duvarımda kar giyinmiş dağların resmi
Gitti aklımdan özgürlüğün cismi
Yokluk aklı yorar
Ucuz mu insan ömrü
Bi bildiğimde yok ki cehalet kafama silahı dayar
Elim kayar düşer kana
Şimdi tutsak günlerimi verebilir misin bana
Yazık sana
Bakmak ardıma çok zor
İhtiyacım var yardıma
Bilirim bi çare yoktur sancıma

NAKARAT_

Hatırına yar düşer doğruğa kar duman
Seneyi saymadan geceye çekilir sonra
Voltadır rüya kapalı kapılara atılan     

[linotip]

KÜFE

ağzına kadar dolu küfesi dert tasa
Sırtını kana bulayan  yük dünya
Kara suyuna batar ayakları çilenin aranır derman yaralara
Yükümlüdür bakmaya yatalak anasına
Ölmüş on sene evvel babası
Kenar mahallede izbe yuvasının açlıktan titrer sobası
Elinde ki nasır emek
Alnında ki ter yemek demek ona
Yüzüne somurtmuş felek
Bu yüzden hayat gülmemek demek ona
Gün biter ele gelir üç ekmek
Ah İstanbul’u sırtına yüklemek
Bir kızı sever oda kalbini deler
Hamala ağır gelir sevda


Hüzün akar gözünden yaş yerine
İpe dizmiş gözünü yarin çeker
Sabır hasreti biler
Özlemi her gün aynı yollar ezer
Bir sefer bakmamış ona güzel
Her geçişinde farklı bi etekle
Ardına baka baka yorulmuş hamal
Yeniden yüklene dursun yükler küfeye…
Tabanı delik ayakkabıları yorgun
Yağmur süs gibi konar ceketine
Türkü mırıldanıp arşınlar şehri
Eli hep uğrar sigara paketine
İstiklalin harbini görmüş kasketi
Yazıda bir kışı da kasvetinin
Şakaklarını aka bulamışlar
Onu da kirli tütünle sarmışlar
doğruğu kar tutan bi dağa oturmuş dumanı
Şemside batırdı derin bi ummana
Yıldızları bir bir mıhlar tavana
Kısa adımlarla yolu uzar evinin
Yolu sapa evinin
Zar sesleriyle bezeli kahvenin
İnce beline sarılır parmakları çayının
Demini çeker
Demirini çeker limandan gider
Kara bulutları karşılar avluda onu
Annesi kollarından göçer
Yalnız bir ev ve o var artık
Kan kırmızı şaraplara dadandı
Namluyu dayattı hayat kafasına
Hamala ağır gelir sevda

[linotip]

Ben Anca Yolcuyum

-verse 1 -

Karatma başlasın ki çün karardı cümle âlem
Kapandı perdeler ölüm düşer bak tane tane
Karartı her köşeyle her bucağını takip etsin
Kirleri silip süpürsün çöpçüler   
Süpürsün pis bi elle ellenen o camları
Tükürsün sisli akşamüstü ona çatanlara
Başa üşüştü matemin ve derdin serseri askeri
Avare doldurur kırılmış testiler şarapla
Kan yarıştı can kızıştı kan kılıçla dost
Kar yağıştı buz kesişti kaç paraydın dostum
Hiç kırıtma boşa bu naz seninde delik postun
İç geçirtti çevrem hatırıma düşünce diş geçirdim iblise
Yamandı cengim ondan aktı çok ter
Yamardı süzgeç olmuş kalbini biçare hasmım
Esince ört camı üşütme sende kalsın aklın
Üzülme üstün örter elbet karabasanların


—verse 2 –

Hangi perdenin sonunda bitecek ömrün arkadaş?
Hangi zelzeleyle toprak aldı barkını?
Hangi hali şaşkına çevirdi bahtını peki?
Hangi hissin en dorukta hangi bayana sattın aşkını?
Hancı anca serdi yorganı bu soğuk yerlere
Yastığım uçurum dipsiz sisli
Sarstığım herkes uyanmak yerine dirilseler
Bilebilseler, dile gelip ötseler bir bir
Dilim seni dilim dilim dilersem
Müebbet yer kalem aklım bas sırra kadem
Sürmüşler elemi ardından ara demiş devayı
Yüzmüşler derimi ardından batmışlar canımın dibine
Aksınlar kanımın rengine yanan kırmızı yangınlar
Assınlar birbirlerini peş peşe
Yatsınlar demir ardında havaya hasret çok sene
Güç kuvvet yetmese de sürünerek noktayı koydu nef


                   NAKARAT
Ben anca yolcuyum topuklarım batardı camlara
İçimde çağlayan şelale kanla doldu bak
Ben anca yüktüm kendi sırtıma usanmam artık
Dilimle pek çok harbe girdik yaralar aldık

Ben anca yolcuyum terim akar gider bu toprağa
İçimde ağlayan çocuk kanda kustu bak
Ben anca yüktüm kendi sırtıma usanmam artık
Dilimle pek çok harbe girdik yaralar aldık.   

[linotip]

  Kırmızı Chevrolet

-Nef'i verse –

Cam kenarında ki taburede hep boş, donuk bakan iki göz yaşar
Üç aylıkla ayakta kalır ancak
İki göz evin üç adım odası
Civandı esmer delikanlı
Yuttururdu toz Şevrolesiyle
Aman dedirten Revolveriyle
Mahallenin jilet caka satıcısı
Evlenemedi sevemedi hiç bi kızı
Eğlenemedi sahte gazinolarda
Ayazın öptüğü çatlamış eliyle
Okşayamadı hiç bi nazlı yârin saçını
Aldı başını yaş
Samimi olamadı hiç bi arkadaşı hep dolu olan kadehleri kadar
Vefalı olamadı sırtına bıçak sapladı acımasızca seneler
Elden ayaktan düşürdü zaman
Revolver sandıkta tozlandı
Evine yanaşmadı hiç postacı
Kesmez oldu körelen usturası
Bakmaz oldu aynalara inat
Yazmaz oldu gayri kâğıdına
Konuşamaz artık mühürlü hayat
Yokluk yakasına takılmış bi gül
Hiçlik denizine düştü ihtiyar
Yok, mecali atmaya kulaç
Hali berbat oldu sillesiyle zalim feleğin
Düştü gözüne tül kapandı pencere gayriihtiyarî
Kopardı bak püskülünü
Dünyanın şekli hep boş.

-Zet verse -

Cam kenarında ki taburede hep boş donuk bakan iki göz ağlar
Bir adım atmadan yüreğini dağlar…
Bir çocuk oynar ara mahallede
Üç beş fanilanın gölgesinde
Kendisiyle ve kimsesiyle
Tek tabancası su sesiyle
Gelmiş kan ter içinde sonunda
Altında atı ve tüfeği kolunda
Aslen ayağında yoktu mahmuz
Bu bir dünya çocuğun kafasında
Karmaşadandı belki
Belki kandırmak kolaydı kendini
Kendine gel yalnız kovboy
Bul bakalım Chevrolet nerde.

NAKARAT
Cam kenarında ki taburede hep boş donuk bakan iki göz yaşardı
Üç adım atıp yığıldı bi gün yazdığı mektupların üstüne

[linotip]

Söyle

-verse 1-

Pak bi sayfa aç hayata
Dalında bülbül olsun
Balonda kontes ol sen
Bağında güller
Çık dışardan bak hayata, tadında ekşilik var
İnsanında hırs
Garip tripler alıp sürükler
Pıt trip körükler
Punk-metalle birleşince intiharlık gençler
Eğer ölmeyi emrederse şeytanın
Reddedersen.
Soframa buyur derse.
Şarap değil sidiktir içtiğin
Yemek değil çamurdur onlar
Her şekilde kandırır mendebur melun
Her şekilde üstüsün yeter ki insan ol yada çukurlarında bas bas haykırırsın
Hak etmeyince dışlanırsın
Hazineni heba edince borçlanırsın esnafa hayat bitince
Yerin dibinde sızlanırsın haybeye
Baş beyinde kaynayınca bas bas haykırırsın.

-verse 2 –

Tantanayla farfarayla makbul dip taraflar
Çadır canlanıp sarayda yaşar saltanat
Beşikten ta mezara mecbur işler hep parayla
Yaşam boyunca elbet itler olur havlayan
Zaptı güçtür hırsızın kaçınca avludan fakat
Zaptiyeyle birleşirsen bariz avlanır
Tartılınca aşikar ağır basar rapim o sinsinden
Halk diliyle basitsiniz inan
Bet sesinle çok böğürme köşene çekil şükredip
Çoban yok da olsa ahıra geçin lütfedip
Yelkenin kabarmaz yorulma üfleyip
Herkesin kumarda şansı gülmez, bağırma!
Yap n olur ağlama sakın tökezleyip düşünce
Bende sığ bi balçık sende en derin düşünce
Hakim ellerin kesince ah edip de vah edip de ağlama sakın!


NAKARAT
Söyle değer misin göğe,
Şöyle elimi tutarsan
Söyle geçer mi ömür saya saya
Hiç geçmeyen bu günleri